In de jaren ’60 tekende Marten Toonder een verhaal over het volkje van de Trottels, ergens op een ver eiland. De Trottels worden bedreigd door het Monster Trotteldrom dat geregeld zijn schuilplaats in de berg verlaat. Gelukkig hebben de Trottels een aangeboren gevoel voor onraad waardoor ze precies op tijd vluchten in een van de vele holen in de berg. Tom Poes gaat op onderzoek uit en ontdekt dat de vluchtende Trottels elkaar in de berg ontmoeten en in ineengestrengelde toestand de berg verlaten en verwoesten wat ze tegenkomen.
Marten Toonder heeft ooit verklaard dat hij met dit verhaal massapsychose aan de kaak wilde stellen. Maar het verhaal kent vele wendingen. Wij, Trottels van Nederland zijn een van de rijkste volkjes ter aarde. Samen hebben we ruim 300 miljard Euro gespaard. Niet iedereen evenveel, maar toch[1]. We doen weinig met dit geld, in afwachting van naderend onheil. Wat wij Trottels ons niet realiseren is dat we met dit gedrag het onheil zelf afroepen. Immers de winkels verkopen minder, sluiten, ontslaan hun personeel en het we worden collectief steeds somberder.
De oplossing van het probleem ligt binnen handbereik. De economie leeft onmiddellijk op zodra we met zijn allen elk jaar 5% van ons spaargeld uitgeven. Maar eerlijk is eerlijk, de meesten van ons hebben eigenlijk niets nodig. Onze auto van vijf jaar doet het nog prima, met onze meubels is ook niets mis en we komen geen boterham te kort. Zonder het te weten zijn we aan het consuminderen geslagen en het bevalt ons best.

Toch vind ik dat we dit plan moeten doorzetten en wel door te investeren in de duurzaamheid van onze woning. Wie maar weinig heeft gespaard voorziet zijn huis van led-verlichting of schaft een zonneboiler aan en wie meer kwijt kan gaat over op zonne-energie. Verder zijn er mogelijkheden te over: een nieuwe hoog-rendement verwarmingsketel, een micro warmtekrachtkoppeling, een warmtepomp, een ‘schone’ auto, isolatie van vloeren, muren, ramen of dak en A++ huishoudelijke apparatuur. Wie de smaak te pakken heeft gaat over tot de ‘lease’ van nieuwe vloerbedekking die over zeven jaar wordt opgenomen en gerecycled in ruil voor nieuwe. De grote spaarders kunnen overwegen een kringloophuis te laten bouwen.
Vooruit, de uitgaven voor scharrelvlees mogen ook uit dit budget worden gefinancierd.
[1] Nederlandse huishoudens bezitten gemiddeld 30.000 euro aan spaargeld. 25% heeft minder dan 5000 euro.